Soru: Allah’tan başkasından medet bekleyen ve onun Allah’ın velîsi olduğunu iddia eden kişinin durumu nedir? Velî olmanın alâmetleri nelerdir?
Cevap: Velîliğin alâmetlerini Allah teâlâ şöyle açıklamaktadır: “Bilesiniz ki, Allah’ın velîlerine korku yoktur; onlar üzülmeyecekler de.
Onlar, îmân edip de takvâya ermiş olanlardır.” (Yûnus: 62, 63). Demek ki velîliğin alâmetleri: Allah’a îmân etmek ve Allah’a karşı takvâlı olmaktır.
“Kim mü’min ve muttaki olursa o, Allah’ın velîsi olur.” Kim Allah’a şirk koşarsa o, Allah’ın velîsi değil, Allah’ın düşmanıdır. Nitekim Allah teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Kim, Allah’a, meleklerine, Rasulllerine, Cebrail’e ve Mikail’e düşman olursa bilsin ki Allah da kâfirlerin düşmanıdır.” (Bakara: 98).
Kim Allah’tan başkasına dua ederse veya Allah’tan başkasından onun gücünün yetmeyeceği bir yardımı isterse o müşrik ve kâfirdir.
Allah dostu olduğunu iddia etse bile Allah dostu/ velî değildir.
Bilakis onun tevhîde bağlılığı, îmânı ve takvâsı olmadığı halde velîlik iddiasında bulunması velîliğe aykırı yalancı bir iddiadır.
Benim bu konularda Müslüman kardeşlerime nasihatim şudur: Böyle kimselere kanmasınlar. Bu konuda dayanakları Allah’ Tealanın Kitâbı ve Nebi صلى اللّٰه عليه وسلم ’in sahîh sünneti olsun. Sadece Allah’a ümit bağlasınlar ve sadece O’na güvenip dayansınlar. Gönülleri bununla istikrâr ve huzur bulsun. Böylece mallarını ve mülklerini bu sahtekârların gasp etmesinden korumuş olsunlar.
Nitekim bu gibi konularda Kitap ve Sünnet’in delâlet ettiği şeye bağlanmak onları nefislerinin aldatmasından uzak tutar. Bunlar bazen kendilerinin seyyid olduklarını, bazen velî olduklarını iddia ederler. Onların içinde bulundukları durumu iyice düşünüp inceleyecek olursan onların seyyidlikten ve velîlikten ne kadar uzak olduklarını görürsün.
Sen gerçek velînin insanları kendisine davet etmekten ve kendi çevresinde bir saygı ve tazim halkası oluşturmaya çalışmaktan çok uzak olduğunu görürsün.
Onu takvâ sahibi, kendisini ön plana çıkarmayan, şöhretten hoşlanmayan, insanların kendisine teveccühünden veya ümitle ya da korkuyla kendisine bağlanmalarından hoşlanmayan bir mü’min olduğunu görürsün. Kişinin insanların kendisine tazim etmelerini, saygı göstermelerini, müracaat etmelerini ve bağlanmalarını istemesi bile gerçekte takvâya aykırıdır, velîliğe de aykırıdır.
Bu sebepledir ki Nebi صلى اللّٰه عليه وسلم ’den gelen bir hadîste ahmakları susturmak veya âlimlerden geri kalmamak veya insanların teveccühünü kazanmak için ilim öğrenmek isteyenler şöyle şöyle olacaklardır diye tehdit edilmektedirler. Bunun şahidi şu hadîstir: “Veya insanların teveccühünü kazanmak için”(Buhârî, Kitâbu’n-Nikâh, Bâbu İcabeti’l-Velîme ve’d-Dave (5173) Velîlik iddiasında bulunan ve insanların yönlerini kendilerine çevirmeye çalışan bu insanlar velîliğe en uzak kimselerdir.
Müslüman kardeşlerime nasihatim şudur: Bunlara ve benzerlerine aldanmasınlar, Kitap ve Sünnet’e müracaat etsinler ve sadece Allah’a ümit bağlasınlar.” Şeyh İbn Useymin rahimehullah