Nebi sallallahu aleyhi ve ssellem müjdelemişdir bu hadis sahih olarak gelmiştir. Tevhid ehli olan
Cennete sorgusuz sualsiz girecek olanlar, uğursuzluğa inanmazlar, yarayı ateşle dağlama yöntemiyle tedavi olmazlar ve rukye yaptırmazlar. Onlar, yalnızca Rablerine tevekkül derler.”
İbn Abbas radiyallahu anhuma’dan şöyle bir rivayette bulunmuştur: Bir gün Nebi allallahu aleyhi ve sellem yanımıza çıktı ve şöyle buyurdu: “Bana bütün ümmetler arz olunup gösterildi: Bir Nebinin beraberinde bir ile, bir Nebinin yanında iki kişi ile, bir Nebinin beraberinde bir topluluk ile geçmeğe başladılar. Bir Nebinin yanında hiç kimse olmadığı halde tek başına geçti. Ben. uzakta ufku kaplamış büyük bir karaltı gördüm onların benim ümmetim olmasını ümit ettim Bana: “Bu, Müsâ aleyhissselam ile kavmidir denildi. Sonra bana: “Şu tarafa bak!” dendi. Ben, orada da ufku kaplamış büyük bir karaltı gördüm. Bana: “İşte bunlar, senin ümmetindir. Onların beraberinde yetmiş bin kişi vardır ki bunlar, sorgu¬suz sualsiz cennete gireceklerdir.” denildi.”
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem (cennete hesâpsız gireceklerin kim olduklarını insanlara) açıklamadı. İnsanlar da dağıldı. Bunun üzerine Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in ashabı bu konuyu kendi aralarında müzâkere ederek şöyle dediler: “Bizlere gelince, bizler şirk (ehli bir toplum) içinde doğduk; ancak Allah’a ve Rasûlü’ne îmân ettik (ama yine de cennete sorgusuz sualsiz girecekler biz olamayız). Onlar (olsa olsa) bizim (İslâm içinde doğan) oğullarımızdır.”Bu sözler, Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’e kadar ulaştı. Bunun üzerine o, şöyle bir açıklama yaptı:
“Cennete sorgusuz sualsiz girecek olanlar, uğursuzluğa inanmazlar, (yarayı) ateşle dağlama(yöntemiyle tedavi olmazlar ve rukye yaptırmazlar. Onlar, yalnızca Rablerine tevekkül derler.” Bunun üzerine Ukâşe b. Mıhsan ayağa kalktı ve: “Ben onlardan mıyım ey Allah’ın Rasûlü?” ne sordu. Nebi sallallahu aleyhi ve sellem e: “Evet (onlardansın).” buyurdu. Derken bir aşkası kalktı ve: “Ben de onlardan mıyım?” diye: sordu. Bunun üzerine Nebi sallallahu aleyhi sellem ona: “Bu hususuta Ukâşe seni geçti.”buyurdu.”(Buhari,5705; Müslim, 220; Sahih)
İbn Kayyim rahimehullah der ki,Dağlanma hakkında gelen hadislerde dört husus göze çarpmaktadır: a) Dağlama yapması, b) Dağlamakla tedaviden hoşlanmaması, c) Dağlamakla tedaviden vazgeçeni övmesi, d) Dağlama ile tedaviden menetmesi. Allah’a hamdolsun ki bu dört unsurun hiçbirinde bir çelişki sözkonusu değildir. Çünkü Nebi sallallahu aleyhi ve sellem, bizatihi kendisinin dağlayarak tedavi etmesi bunun cevazına; sevmemesi, yasaklamadığına; dağlamaktan vazgeçeni övmesi, son çare olmadıkça yapmamanın daha evlâ ve efdal olduğuna; dağlama ile tedavi olmaktan nehy etmesi, tercih gerektiğinde, hoş karşılamadığına veya bir hastalık çıkacak diye henüz gerekmeden dağlama yapmanın doğru olmadığına delâlet etmektedir En doğrusunu Allah bilir.”