Rafizi ve Batıni Sofilerin şirki mekke müşiklerinin şirkinden farklı değildir. Çünkü mekke müşrikleri de her şeyi yaratan ve her şeye gücü yetenin Allah azze ve celle olduğunu biliyorlardı. Fakat putları ve salih kişileri Allah Subhanehu ve Tealaya nid ve denk tutup ibadet ediyorlardı. Onların ibadetleri de Allah’tan başkasına dua edip onlara yalvarmaları, onlardan Allah’tan korktukları gibi korkmaları, onlara sığınmaları, onlar adına kurban kesmeleri, onlar adına yemin etmeleriydi. Rafaziler ve Sofiler imamların ve velilerin tasarruf sahibi olduklarını, bu yetkiyide onlara Allah azze ve celle’nin verdiğini iddia edip ve söylüyorlar, fakat bu iddiaları ve söylemleri batıldır ve haktan hiç bir şey ifade etmemektedir. Bu iddia mekke müşriklerinin şirkinin aynısındır ve aşağıdaki müslim’den gelen rivayette buna delildir.
Müslim’den gelen bir rivayette; İbn Abbas radıyallahu anhuma’dan şöyle dediğini rivayet etti: Müşrikler: Lebbeyke lâ şerike lek: Senin çağrını itaatle kabul ediyorum. Senin ortağın yoktur derlerdi. İbn Abbas dedi ki: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem’de: “Vay sizin halinize! Bu kadarı sizin için yeter! Bu kadarı sizin için yeter!” buyururdu. Ama onlar: Ancak Sana ait olan bir ortağın vardır ki Sen ona da, onun sahib olduğuna da maliksin derlerdi. Onlar bu sözlerini Beyt’i tavaf ederken söylerlerdi.” (Müslim, İman, Sahih)
Hadiste Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem’in: “Kad kad: Bu kadarı size yeter, bu kadarı size yeter” buyruğu ile ilgili olarak Kadı lyâz şunları söylemektedir: Bu, dal harfi sakin olarak da rivayet edilmiştir, tenvinli kesre ile de (kadin kadin şeklinde) de rivayet edilmiştir. Bu da söylediğiniz bu sözler yeter, bu kadarı ile yetinin, daha fazlasını söylemeyin demektir.
Nebi sallallâhu aleyhi ve sellem’e ait buyruk burada sona ermektedir. Sonra ravi tekrar müşriklerin neler söylediklerini nakletmeye devam ederek onların: “Ancak Sana ait olan bir ortağın vardır..” dediklerini zikretmektedir. Bunun da anlamı şudur: Onlar bu cümleyi söylüyorlar, Nebi sallallâhu aleyhi ve sellem kendilerine: Emrine itaat ettik, Senin hiçbir ortağın yoktur sözünü söyleyip orada bırakın, daha fazlasını söylemeyin” buyuruyordu. Allah en iyi bilendir. (İmam Nevevi)