Sonra Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in ashâbı için hâsıl olan şu duruma bak: Allah teâlâ onları ihramlı iken ihramlılara yasak olan avlarla imtihana tabi tuttu. Bu avlar elleriyle erişebilecekleri yerlerde idi, fakat onlar bu avlardan hiçbirisine cesaret edip de almadılar. Allah teâlâ bu konuda şöyle buyurdu: “Ey îmân edenler! Allah sizi ellerinizin ve mızraklarınızın erişeceği bir avlanma ile (onu yasak ederek) dener ki gizlide (kimsenin görmediği yerde, gerçekten) kendisinden kimin korktuğu ortaya çıksın. Kim bundan sonra sınırı aşarsa onun için acı bir azâb vardır.” (Mâide: 94). Sıradan bir avı elleriyle yakalayabilecek durumda idiler. Uçan bir avı da oklarıyla kolayca vurabilirlerdi. Fakat onlar Allah’tan korktular ve o avlardan hiçbirini yakalamaya yeltenmediler.

Demek ki haram bir fiilin sebepleri kişi için hazır olduğu zaman onun Allah’tan korkması ve bu haram fiile teşebbüs etmemesi gerekir. Bilmelidir ki bu fiilin sebeplerinin kolaylaştırılmış olması onun için bir imtihan ve denemedir. Kendisini tutmalı ve sabretmelidir. Akıbet muttakilerindir.
(Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri Fetva no: 79)