İmam Ebu Abdullah Muhammed B. İdris Eş-Şafi’i (204) rahimehullah der ki: 

“Allah teala semada ve Arş’ın üzerindedir. Yaratıklarına nasıl dilerse öyle yaklaşır.”

وأن الله على عرشه في سما ئه يقرب من خلقه كيف شاء
Allah Teala dünya semasına nasıl dilerse öyle iner.”
وأن الله ينزل الى سماء الدنيا كيف شاء

İman söz ve ameldir. Artar ve azalır.”
والإ يمان قول وعمل يزيد وينقص

(الجميع في عقائد ورسائل اهل السنة والأثر)

Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in yedi kat semanın üstüne  çıkıp Rabbi ile görüştüğünü iman ediyorlar Allah Teâlâ Arş’ın üzerinde olduğunu iman etmiyorlar bu nasıl bir çelişki? Bu bir akıl tutulmasıdır.

İmam Şafii rahimehullah derki: Bırak ,uğraşma beyinsiz cahil ile
Ona aittir söyledigi bütün çirkin sözleri
Fırat nehrine zarar veremez bir gün bile
Saldırması ile şehrin başıboş köpekleri

أعْرِضْ عَنِ الجَاهِلِ السَّفِيه

فكلُّ ما قالَ فهو فيهِ

ما ضرَّ نهرَ الفراتِ يوماً

أن خاضَ بَعْضُ الكِلاب فيه

1- el-Herevi, er-Rebi b. Süleyman’dan rivayet ediyor: “Şafiî’yi şöyle derken işittim: Eğer bir
kimse başka birisi için ilim kitaplarını vasiyet etse ve bu kitaplar içinde de kelam kitapları
bulunsa, bu kitaplar vasiyete dahil edilmez. Zira kelam ilim değildir.” (123)
2- el-Herevi, el-Hasan ez-Za’ferani’den rivayet ediyor: “Şafiî’yi şöyle derken duydum: Kelam
konusunda bir kez cidalde bulundum. Bundan ötürü de Allah’a istiğfarda bulunuyorum.”
(124)
3- el-Herevi, er-Rebi b. Süleyman’dan naklediyor: “Şafiî dedi ki: Her muhalife karşı cevap
niteliğinde büyük bir kitap yazmak isteseydim, bunu yapabilirdim. Fakat ‘kelam’ benim işim
değil, ben kelamdan hiçbir şeyin bana nisbet edilmesini istemiyorum.” (125)
4-İbn Batta, Ebu Sevr’den rivayet ediyor: “Şafiî bana: Kelam libası (elbisesi) giyip de
kurtulan hiç kimse görmedim, dedi.” (126)
5- el-Herevi, Yunus el-Mısri’den rivayet ediyor: “Şafiî derdi ki: Allah’ın bir kimseyi şirkin
dışındaki bir şeyle imtihan etmesi, kelam ile imtihan etmesinden daha hayırlıdır.” (127)

İmam Şafiî rahimehullah şöyle demiştir: “Kelâm ehli hakkındaki hükmüm: Kuru hurma dalları ve ayakkabılarla dövülmeleridir. Aşiretler ve kabileler arasında dolaştırılmak ve: ‘Kitab ve Sünneti terk edip kelâma yönelenin cezası işte budur.’ denilmelidir.”

(123) Zemmu’l-Kelam, K-213 ez-Zehebi, es-Siyer, c: 10, sh: 30.
(124) Zemmu’l-Kelam, K-213.
(125) Zemmu’l-Kelam, K-215.
(126) el-İbnatu’1-kûbra, sh: 535-536.
(127) Menakıbu’ş-Şafiî, sh: 182.