Prof Dr Yusuf Işıcık rahimehullah der ki:  Ayet ve hadislerde Allah Teala ile ilgili olarak bildirilen Onun arşına istivası, her gece birinci kat semaya inmesi, kıyamet günü gelecek olması gibi sıfat yahut fiiller Zat-ı Bari hakkında asla teşbih anlamına gelmez; bunları Zat-ı bari hakkında, keyfiyet ve mahiyetlerini bilmediğimiz bir şekilde ve de teşbih ve temsile gitmeden kabul etmek tıpkı Allah’ın görmesi, işitmesi gibi sıfatlarını Allah Teala hakkında hakiki ve zahiri manalarıyla ve de teşbih ve temsile gitmeden kabul etmek gibidir. Onun istivasını kahr u ğalebe yahut istila ve egemenlik gibi manalarla tevil ve tefsir etmek herhangi bir delile dayanmadan Kitabullahı açıklamaktır. Tarihte Onun işiten ve gören/ semi ve basir olduğunu teşbih ve tecsim ifade edeceği gerekçesiyle alim(bilen) anlamında tevil edenler olmuştur ki bunlar da malum olduğu üzere delilsiz tevildir.
Ayrıca şunu ifade edelim ki Kuranın hiçbir ayetinde tefsir yasaklanmış değildir; velakin Kuranda yasaklanan,  müteşabih sıfatların te’vili yani     nitelik ve nicelikleri, mahiyet ve hakikatleri hakkında tevil,tanım ve yorumlara gitmektir. Bunların tefsiri yani anlamı bilinir ama bu anlamların tevili  yani mahiyeti yani Aĺah Teala için ne şekilde oldukları ve nice şeyler oldukları bilinmez.Yasaklanan da budur(tevildir). Çünkü biz insanlar (buna Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem de dahildir) Allahı görmüş, Onun istivasına, görmesi ve işitmesine şahit olmuş değiliz ki bunların mahiyet ve hakikatleriyle ilgili açıklama (tevil ve yorum) getirebilelim.Sadık haberlerle bilebildiğimiz tek şey, Allah Tealanın bu sıfatlara sahip olduğudur. Bunları te’vilsiz yorumsuz olarak kabul ederiz; şu manayadır bu manayadır;örneğin İstiva istiladır, egemenliktir; Onun görmesi ve işitmesi  bilmesidir diyemeyiz; bilakis İstiva mahiyet ve hakikatını bizim bilmediğimiz bir şekilde Allah’ın yedi kat göklerin fevkindeki arşı üzerinde olmasıdır diye bilir ve inanırız.Çünkü Allah Tealanın Istivası yani arşının üzerinde olduğu İmam Malikin de ifade ettiği gibi bilinen bir husustur, ama keyfiyeti,   bilinmeyendir. O nedenle müteşabihlerin tefsiri yani anlamı bilinir,bu yasaklanmamıştır; lâkin tevili yani keyfiyeti, akıbeti bilinemez; bunu kurcalamak  yasaklanmıştır. Selef dediğimiz tüm sahabe, tabiin ve Tebeu tabirinin müteşabih sıfatlar hakkındaki inançları bu idi ve başta Dört İmam olmak üzere Din Önderleri bu akîde üzere idiler.”

Şafii mezhebinin büyük alimlerin den  İmam Ebû Bekr el-Âcurrî  rahimehullah  (280-360)
Hâfız, zâhid, Allah’ın Beyt-i Haram’ında mücavirlik yapmış bulunan. Ebû Bekr Muhammed b. el-Hüseyn el-Âcurrî eş-Şerî‘atu fi’s-Sünne adlı eseri telif etmiştir. Bu eserin başlıklarından birisi de Hulûliyye Mezhebinden Sakındırma adını taşımakta, sonra şunlan söylemektedi
İlim ehlinin benimsediği kanaate göre Allahu Teâlâ semâvâtın üstünde, Arşının üzerindedir. İlmi her şeyi kuşatmıştır. Yüce göklerde yarattığı her şeyi, yedi yerde bulunan her şeyi ilmiyle kuşatmıştır. Kulların amelleri O’na yükseltilir.

Şayet: “Üç kişi fısıldaşmayıversin. Muhakkak O, onların dördüncüleridir” buyruğunun anlamı nedir, diye sorulacak olursa, şöyle cevap verilir:

Maksat Onun ilmidir. Allah Arşının üstündedir, ilmiyle onların fısıltılarını kuşatmıştır. İlim ehli bunu böylece tefsir etmiştir. Ayetin başı da, sonu da O’nun Arşı üstünde olduğu halde, beraber oluştan kastın ilmi olduğuna delil teşkil etmektedir. Müslümanların kabul ettiği görüş budur.

Sonra şöyle demektedir: Bize İbn Mahled tahdis etti, bize Ebû Dâvûd tahdis etti, bize Ahmed b. Hanbel tahdis etti, bize Süreyh b. en-Numan tahdis etti, bize Abdullah b. Nâfı’ tahdis edip dedi ki, Mâlik dedi ki: Allah semâdadır. İlmi ise her yerdedir. Onun ilminin bulunmadığı hiçbir yer yok.”(Şeria)

لَا نقُول كَمَا قَالَت الْجَهْمِية إِنَّه تَعَالَى مدَاخِل للأمكنة وممازج بِكُل شَيْء وَلَا نعلم أَيْن هُوَ بل نقُول هُوَ بِذَاتِهِ على الْعَرْش وَعلمه مُحِيط بِكُل شَيْء وَعلمه وسَمعه وبصره وَقدرته مدركة لكل شَيْء
وَذَلِكَ معنى قَوْله {وَهُوَ مَعكُمْ أَيْن مَا كُنْتُم} فَهَذَا الَّذِي قُلْنَاهُ هُوَ كَمَا قَالَ الله وَقَالَهُ رَسُوله

“Biz Cehmiye’nin dediği gibi Allah mekanlar ile iç içedir, her şey ile içli dışlı olup karışır ve biz onun nerede olduğunu bilmeyiz demeyiz aksine O, zatı ile arşın üzerindedir, ilmi her şeyi kuşatmıştır, onun ilmi, işitmesi ve görmesi, kudreti her şeyi idrak eder, işte Allahu Teala’nın ‘Nerede olursanız o sizinle beraberdir’ Buyrugunun  anlamı budur. Bizim bu söylediklerimiz Allah’ın ve Resul’ünün söylediklerinin aynısıdır.”
(Zehebi, el Uluvv, sf 245)

İlk iki asırda sapık kabul edilen cehm bn safvan ve ona uyanlar dışında Allahın semaların üstünde olduğunu kabul etmeyen kimse yoktur.(Araf 54 kurtubi tefsirine bakınız, o eşari olmasına rağmen bunu itiraf etmektedir ) Sonra mutezile nin peşine takılan eşari ve maturidiler Allah hakkında ne kuranda ne sünnette ne de sahabenin dilinde olmayan ve cehmin ortaya attığı O hem her yerde hem hiç bir yerde görüşünü ortaya attılar.
İki küfür olan sözden
Allah(zatı) heryerde dir sözü küfürdür, zira onu cehennem de dahil en kötü ve pis yerlere sokmaktadır.
Ve O hiç bir yerdedir. Bu ise onun olmadığını söylemektir.
İşte bu iki küfür sözü birleşince iman olduğunu söylediler.
Oysa onların bu sözü kitap ve sünnette hiç bir yerde böylece geçmez. Allahın her şeyin üstünde olduğuna dair 300 ayet 2000 den fazla hadis delalet etmektedir.
Bu dört imamın, elinize alacağınız her hadis kitabının sahibi olan imamının , (kütübü sitte), taberi ibni kesir ve diğerlerinin itikadı dır.”
İbn Huzeyme rahimehullah ne güzel demiş: “Cehmiyye  şüphesiz ki yahudi, hristiyan ve mecusilerden daha kötüdür, onlar hayvan gibidir hatta daha aşağıdadırlar.”(Kitabu Tevhid 1/202)

Tevhid ehli geçiniyorlar   ama Allah Teala nın haberi sıfatlarını  inkar ediyorlar Kişi İlk dönem ehli sünnet gibi Allah Teala haberi sıfatlarına iman etmedikçe Tevhid ehli olmaz. İsim sıfat tevhidine iman etmeyen sıfatları ta’til edenler ahirette emniyette olmayacaklardır.