“Ey iman edenler! Allah’tan sakınınız
Ona yaklaşmak için vesile arayınız..”(Maide 35)

Yani itaat ederek ve razı olacağı ameller yaparak Allah’a yakınlaşın.” (İbn-i Kesir, 3/390)
“Ameller ile O’na yakınlaşmak” (Taberi, 8/403)
“O’nu razı edecek amellerle, O’na yakınlaşmak isteyin” (Taberi, 8/403)

“Katade dedi ki, yani itaat ederek ve razı olacağı ameller yaparak Allah’a yakınlaşın (İbn-i Kesir der ki) imamların bu sözüyle alakalı, müfessirler arasında bir görüş ayrılığı yoktur.” (İbn-i Kesir, 3/390)

“Vesile, taatleri yerine getirip masiyetleri terketmek suretiyle Allah’a yaklaştıracak amelleri yapmaktır.”(Ruhu’l-Meani, 3/294)

“Bil ki burada vesilenin manası, ulemanın cumhura göre, Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’in getirdikleri ölçüsünde ve ihlasla emirlerine imtisal edip yasaklarından kaçınmak suretiyle Allah’a yaklaşmaktır. Zira O’nun rızasına ulaştırıp O’nun katındaki dünyevî ve uhrevî hayırların elde edilmesinin yegane yolu budur..” (Edvau’l-Beyan, 2/116)
“Bu, farzları yerine getirip taatleri işlemekle olur.” (Teysiru’l–Kerim’ur-Rahman, 1/417)

Şevkani rahimehullah  ed-Durru’n-Nazid isimli kitabında şöyle der: Asıl bela ve musibet sözünü ettiğimiz salt tevessülün ver bir kimseyi şefaatçi edinmenin ötesinde bir şeydir.Bu halktan bir çok kimsenin ve havastan bazılarının mezarda yatan ölüler ve Salih oldukları bilinen diriler hakkında ancak Allah’ın güçünün yettiği şeylere onlarında güçlerinin yettiğine ve sadece Allah’ın yapacağı şeyleri onların da yapanileceğine inanır hale gelmeleri dir.Hatta kalplerin de gizledikl eri şeyleri onların dilleriyl e söylediğine bile inanırlar.Sonunda bazen Allah ile beraber bazen müstakil olarak onlara dua ederler onlara isimleriy le seslenerek yardım isterler. Fayda ve zarar vermeye gücü yeten kimseye gösyerdikleri saygıyı onlarada gösterirler.Namaz ve dua için Rablerinin huzuruna durdukları zaman gösterdikleri tevazu ve huşuya ilave bir huşu ve tevazuu onlara gösterirler.Bu bir şirk değilse biz şirkin ne olduğunu hiç bilmiyoru z demektir. Eğer bu bir küfür değilse dünya da hiç küfür yok demektir.(s.22-23 tahkik:Muhammed el-Halebi Daru’l-Feth eş-Şerika)

Şeyhlerin ruhlarından yardım dilemeye gelince-tıpkı cahiliye dönemi insanlarının kendi ilahları hakkında dedikleri gibi-pek çok kimse-şeyhlerinin gaybi bir otoriteye sahip olup onunla nefislerde ve kainatta tasarruf ettiğine Allah ile kulları arasında vasıta olduğuna ve istedikle ri takdirde kendileri ni yüksek mertebele re çıkarıp Allah’a yaklaştıracaklarına inanmak suretiyle dalalete düşmüştür.
Nebi sallallahu aleyhi ve selem ne de ondan önce geçmiş Nebilerden herhangi biri meleklerden Rasullerden ve Salihlerden-ölümlerinden sonra veya hazır bulundukl arı sırada-bir şey istemeyi ve onlardan şefaat dilemeyi şeriat kılmamıştır. Mesela onlardan hiçbiri Ey Allah’ın melekleri Allah nezdinde bize şefaatçı olun Allah’tan bize yardım etmesini rızık vermesini veya bizi hidayete erdirmesi ni dileyin dememiştir.Yine hiçbiri ölen Nebillerden ve salih kullardan Ey Allah’ın nebisi Ey Allah’ın dostu Bizim için Allah’a dua edin Bizi bağışlaması için Allah’tan bizim adımıza istiğfar dileyin dememişlerdir.