“Eğer Allah insanları zulümlerinden ötürü (dünyada) sorgulayacak olsaydı, (yeryüzü) üzerinde hiçbir canlı bırakmazdı. Fakat O, insanları belirlenmiş bir vadeye erteler. Artık ecelleri geldiği zaman ne bir saat geciktirilirler ve ne de öne geçebilirler.”(Nahl/61)

“Onlar hoşlanmadıkları şeyleri Allah’a isnad ederler. Dilleri de yalan yere en güzel akıbetin kendilerinin olduğunu söyler. Şüphesiz ateş onlaradır ve onlar (cehenneme) önden gönderilecek olanlardır.”(Nahl/62)

Allah Teala, zulümlerine rağmen insanlara karşı ne kadar halim olduğunu, kazandıkları sebebiyle eğer onları sorgulayacak olsaydı yeryüzünde canlı hiçbir varlık bırakmaması gerektiğini haber vermektedir. Yani Ademoğullarını helek etmeye bağlı olarak yeryüzündeki bütün canlıları da helak ederdi, ama aziz ve çelil olan Rabbimiz Halimdir, setr edicidir ve “belirlenmiş bir vadeye kadar” mühlet verendir. Yani O, cezalandırmakta acele etmez. Çünkü böyle yapacak olsaydı, hiç kimseyi bırakmazdı.

İbn Cerir de Ebu Seleme’den şöyle dediğini nakletmektedir: Ebu Hureyre radiyallahu anh bir adamı: Zalimin kendisinden başkasına zararı olmaz dediğini duyunca, ona dönüp şöyle dedi: Hayır, Allah’a yemin ederim ki bir toy kuşu dahi zalimin zulmü sebebiyle zayıflayarak yuvasında ölür gider.”( İbn Kesir Sahih Eser)