İmam Taberi rahimehullah der ki: el-Hayy: kendisi dışında Rab edinilenlerin, ilah oldukları iddia edilenlerin yok olmaları gibi ölmeyen, yok olmayandır. Yaratıklarına şöyle bir delil sunmaktadır : Hiç ölmeyen ve yok olmayan bir ilah bırakılıp onun yerine,ölümlü olan, yok olan bir varlığın ilah olarak kabul edilmesi mümkün olamaz. Çünkü ilâh: ölmeden, yok olmadan, kaybolup gitmeden daima var olandır. İşte o ilah kendisinden başka hiç bir hak ilahın olmadığı Allah Subhanehu ve Teala’dır.”(Taberi)

İmam Taberi rahimehullah derki: Ayrıca kişinin Rabbinin Arşa istiva ettiğini de bilmesi gerekir. “Göklerde ne varsa yerde ne varsa ikisinin arasında ne varsa ve toprağın altında ne varsa onundur.” (Taha 6)

Kim bundan ileri giderse zarar eder ve hüsrana uğrar sapıtır ve helak olur.”

ويعلم ان ربه هو الذي على العرش استوى له ما فى السموت وما فى الارض وما بينهما وما تحت الثرى

فمن تجاوز ذلك فقد خاب وخسر وضل وهلك

İmam Taberi rahimehullah der ki: “Arşın üzerine istivâ edenin Rabbi olduğunu bilmesi kişi için yeterlidir. Kim bunu aşacak olursa ziyâna ve hüsrana uğrar.”(İmâm İbn Cerîr et-Taberî, Sarîhu’s-Sunne; İmâm el-Lâlekâî, Şerhu Usûlu’s-Sunne,)

Semada (arşın fevkinde) olanın sizi yere geçirmeyeceğinden emin mi oldunuz.? Yoksa semada olanın sizin üzerinize taş yağdıran bir fırtına göndermeyeceğinden emin mi oldunuz..? Artık uyarım nasılmış bileceksiniz.”Mulk 16-17

İmam Taberi dedi ki; Yoksa semada olanın, ki o Allah’Teala dir. demiştir.” (Taberi Tefsiri)

أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ. أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ.

قال الإمام الطبري: أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء، وهو الله..

İmam Taberi rahimehullah dedi ki bana İsmail el Tirmizi takdis etti dedi ki Abdullah Ahmed b Hanbel şöyle derken işittim: “Lafziye Cehmiyyendir. Allah

یَسۡمَعَ كَلَـٰمَ ٱللَّهِ

taki taki Allahın kalamını işitsin Tevbe 6 buyurmuştur. Kişi kimden işitecektir.” (Taberi)

Yine derki: “Kuran Allah Tealanın kelamıdır ve onun tenzilidir çünkü o, onun tevhidinin manalarındandır. Bu konuda bizim nezdimizde doğru görüş şudur: Kuran Allah’ın yaratılmamış sözüdür.

Nasıl yazılırsa. Ne şekilde tilavet edilirse edilsin.Nerde okunursa okunsun.İster gökte bulunsun,ister yeryüzünde hıfzedilsin,ister Levh-i Mahfuz da yazılı olsun, ister yazmayı öğrenen çocukların levhalarında çizilmiş olsun, ister taşa nakşedilmiş olsun, ister kâğıda yazılmış olsun, ister kalpte bellenmiş olsun, ister dil ile telaffuz edilsin, yaratılmış değildir. Kim bundan gayrısına söylerse ya da yerde veya gökte dilimizle okuduğumuz ve mushaflarımıza yazdığımız Kur’an dan başka bir Kur’an olduğunu iddia ederse yada buna kalbiyle inanırsa ya da bunu içerisinde saklarsa yada bunu din edinerek dile getirirse Allah’teala inkar eden kâfirdir ve kanı helaldir. Allah’tan beridir, Allah da ondan beridir. Çünkü Allah Azze ve celle şöyle buyurmuştur:

“Hayır, o şerefli bir Kur’an ‘dır. Korunmuş bir levhada (Levh-i Mahfûz’da” (Burûc,21-22)

“Eğer müşriklerden biri senden sığınma talep ederse ona eman ver ki Allah’ın kelâmını işitsin. “(Tevbe, 6)

İmâm Taberi rahimehullah der ki:

“İsim müsemmanın aynısı mı yoksa gayrısımı meselesine söylenecek söze gelince şüphesiz bu sonradan ortaya çıkan ahmaklıklardandır. Bu konuda bir eser yoktur ki ona tabı olunsun. Bir imamdan nakledilen herhangi bir söz yoktur ki ona kulak verilsin. Bu konuya dalmak çirkin bu konuda susmak ise güzeldir. Kişiye bu konuda Allah azze ve cellenin sadik sözünü bilmesi ve onu söylemesi yeterlidir. Bu söz onun şu buyruğudur.

“De ki: ister Allah diye dua edin ister Rahman diye. Hangisiyle dua ederseniz edin en güzel isimler onundur. İsra 110

“En güzel isimler Allah’ındır öyleyse ona bunlarla dua edin.” Araf 180)