“Oysa İbni Teymiyye eserlerinin onlarca yerinde cehennemin ebedi olduğundan bahsetmiş ve bu konuda icma olduğunu nakletmiştir. Bunu ise Mecmu’ul Fetava, Minahucus Sunne, Beyânu Telbîsi’l Cehmiyye, el Akidetul Hamaviyye ve Der’u Tearudul Akli ve’n Nakli gibi meşhur kitaplarında dile getirmiştir.

Mecmuul Fetava ve Beyânu Telbîsi’l Cehmiyye de şöyle demiştir: “Muhakkak ki ümmetin selefi ve imamları, yine Ehli Sünnet vel Cemaatin hepsi ittifak etmişlerdir ki mahlukattan cennet, cehennem, arş ve benzerleri gibi yok olmayacak ve fenaya ermeyecek şeyler vardır. Bütün mahlûkatın fani olacağını Cehm b. Safvan ve Mutezile mezhebinden ona muvafakat eden bidatci kelam ehlinden başkası söylememiştir. Bu batıl bir görüş olup Allah’ın kitabına, Rasulunün sünnetine ve ümmetin selefinin ve imamlarının icmasina aykırıdır.” (Mecmu’ul Fetava 18/307 ve Beyânu Telbîsi’l Cehmiyye 1/581)

İbni Teymiyye Der’u Teârudi’l Akli ve’n Nakli isimli eserinde İmam Eşari’den Cehmiyye’nin en nihayetinde cennet ve cdhennemin son bulacağını söylediğini nakletmiş ve onları red etmek için İmam Eşarinin cennet ve cehennemin ebedi olması hakkındaki icmasini naklederek ona muvafakat etmiştir. El Eşari şöyle demiştir: “İslâm ehlinin hepsi şöyle demişlerdir: Cennet ve Cehennemin sonu yoktur. Bu ikisi var olup bâkidirler. Aynı şekilde cennet ehli cennette olup nimetlenmektedirler. Cehennem ehli de cehennemde var olup azap görmektedirler. Bunların sonu gelmeyecektir.” (Der’u Teârudi’l Akli ve’n Nakli 2/357) İmam Eşarinin sözü için Makalatul İslamiyyin 135)

İbni Teymiyye ibni Hazmin icma edilen meseleleri topladığı Meratibul icma isimli isimli üzerine yazdığı Nakdu Meratibul icma adlı tenkitinde ibni hazmin cennet ve cehennemin ebedi olması ve içindekilerin asla yok olmayacağı icmasina itiraz etmeden ikrar etmiştir.

Minhacus Sunne’de Ehli Sünnetin akidesinden bahsederken Ehli Sunnetin cumhurunun şöyle dediğini söylemiştir: “Icindeki olayların yenilenmesine birlikte cennet nimetleri ve cehennem daimidir.” (Minahucus Sunne 1/146)

Ona atfedilen risaleleri gelince bunun iki el yazması nüshası bulunmaktadır. Bunlardan biri 12 sayfa diğeri ise 3 sayfa kadardır. Baskıya alınan bu 12 sayfalık nüsha üzerinde risaleyi yazanın ve onu istinsah edenin ismi bulunmamaktadır. Aynı şekilde yazıldığı tarihte bunda yoktur.

Bu risalelede kuşku uyandıran birçok husus sabit olmuştur şöyle ki:

1- Risalenin iki nüshası da besmelesiz ve hemdelesiz başlamaktadır ki, bu ibni Teymiyye’nin diğer eserlerinde görülmeyen bir durumdur.

2- Tam olduğu söylenen ve baskıya alınan 12 sayfalık nüshada risale şöyle başlamaktadır: “Cennet ve Cehennemin fani olması Hakkındaki Fasıl”

Evet başı eksik olduğu söylenen 3 sayfalık nüshanin aksine tam olduğu söylenen bu nushada söze böyle başlamaktadir. Bu ise onun açıkça başı değil devam eden bir bölümü olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte kitabın muhakkiki bu önemli hususa işaret etmemiş ve ibni Teymiyyeye ait olan bu başlığı kitaba koymamıştir. Böylelikle bunun tam bir risale olduğu izlenimini vermiştir.

3- ibni teymiyye bu başlıktan sonra sözüne atıf edati olan و “ve” harfiyle başlamıştır. Bu da onun başka bir cümlenin devamı olarak söze devam ettiğini göstermektedir.

4- Risalenin muhakkiki de dahil ibni Teymiyyenin bu eserini inceleyen ilim ehli, buradaki sözlerin ibni Teymiyyenin görüşünü net olarak ortaya koymadığını belirtmiştir. Zira risalede tartışma uslubuyla tarafların görüşleri hikaye edilerek, dayandiklari deliller tahlil edilmiştir.

Sonra ibni Teymiyyenin iki talebesi ibni Kesir ve ez- Zehebi kendilerinden 3 asır önce yaşamış olan nahiv âlimi ibni Burhan’ın hayatından bahsederken bile onun Fenâun Nâr (Cehennemin sonlu olması) görüşünde olduğundan bahsetmişler ve bu görüşünü reddetmişlerdir. İbni Burhan’ın siretini ele aldıkları bir-iki sayfalık yazılarında bunu söylerken, hocalarının hayatından bahsettikleri sayfalarca yazılarında bundan bahsetmemeleri mümkün mü?

İbni Teymiyye 35 ciltlik Mecmuul Fetava’nın hiçbir yerinde cehennemin son bulacağını söylememiş bilakis bunun aksini belirtmiştir.

Yine 10 ciltlik Deru Teârudi’l Akli ve’n Nakli isimli eserinde böyle bir şey dememiştir.

Aynı şekilde 8 ciltlik Minhacuss sunne ve Beyânu Telbîsi’l Cehmiyye de cehennemin ebedi olduğunu ısrarla vurgulamıştır.

Bu nedenle Aliyyul Kari şöyle der: “İbni Teymiyye el Hanbeli en nihayetinde kâfirler cehennemden çıkacaktır diyor demek, ona atılmış bir iftiradır.” (Er-Reddu ala’l-Kâiline bi’Vahdetul Vucud 86)

Mecmu’ul Fetava